Módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.(Jk 5, 16)
W modlitwie wstawienniczej otaczamy modlitwą osoby z naszej wspólnoty, które potrzebują umocnienia i wsparcia duchowego.
Od kwietnia 2019r. startujemy z nową posługa. Jest to indywidualna modlitwa wstawiennicza nad osobami także poza wspólnotą.
Od września 2021, modlitwa wstawiennicza odbywa się w każdy 3 piątek miesiąca – po wieczornej mszy św. około godziny 19 w salce parafialnej.
J3,16 „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”
Iz53,4a.5 ” Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści,[…]Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła nań chłosta zbawienna dla nas , a w jego ranach jest nasze uzdrowienie”
Modlitwa wstawiennicza
Mt 18,19-20 „ Jeśli dwóch z was na ziemi, zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”
Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK 2634) Wstawiennictwo jest modlitwa prośby, która bardzo przybliża nas do modlitwy Jezusa. To On jest jedynym wstawiającym się u Ojca za wszystkich ludzi, a w szczególności za grzeszników. On jest Tym który „zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi”(Hbr7,25). „Sam Duch Święty przyczynia się za nami w błaganiach … przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą”(Rz8,26-27)
KKK-2635 „Wstawianie się za innymi, prośba o coś dla innych jest od czasu Abrahama – czymś właściwym dla serca pozostającego w harmonii z miłosierdziem Bożym. W czasie Kościoła wstawiennictwo chrześcijańskie uczestniczy we wstawiennictwie Chrystusa; jest wyrazem komunii świętych. We wstawiennictwie ten kto się modli, „niech ma na oku nie tylko własne sprawy, ale tez i drugich”(Flp2,4) do tego stopnia, aby modlił się za tych, którzy wyrządzają mu zło.”
J15,7- 8 „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami”
1.Bóg nieustannie wzywa swoich uczniów do niesienia pomocy. Przez nich pragnie objawić swoją miłość. Jedna z form niesienia pomocy jest indywidualna modlitwa wstawiennicza
Ga6,2 „Jeden drugiego brzemienia noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe”
Jk5,16b „módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada
wytrwała modlitwa sprawiedliwego;
2.Posługa modlitwą wstawienniczą jest związana z misją uczniów Jezusa, nierozerwanie związana z misją Kościoła – głoszeniem Ewangelii. Ukazaniem Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego żyjącego i obecnego tu i teraz, mającego moc przemienić ludzkie życie i wybawić człowieka z niewoli grzechu. To Duch Święty sam przynagla nas, abyśmy modlili się za siebie nawzajem, czyni chrześcijan zdolnymi do modlitwy wstawienniczej. Duch Święty jest Tym, który pomaga nam w łączności z Bogiem, jest dawca dobrych natchnień, darów, charyzmatów, dlatego tez modlitwę wstawiennicza można określić modlitwą charyzmatyczną. Charyzmaty są każdorazowo darem miłości Boga. Zależą nie od naszych zdolności, lecz od otwarcia się na łaskę i od potrzeb osób proszących. Łaska Boża jest osobistym darem Boga.
J15,5 „Beze Mnie nic nie możecie uczynić”
3.Modlitwa wstawiennicza to modlitwa za innych, w intencjach ogólnych a także za konkretne osoby w małych grupkach modlitewnych. Jest to postawa służby, skoncentrowana na drugim człowieku i jego potrzebach . To Pan Jezus w swoim zatroskaniu zaprasza osobę, służąc jej służymy Panu Jezusowi.
Mt11,28 „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście a Ja was pokrzepię”
Mk11,24-25 „Wszystko o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze”
Łk17,10 „Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie ; Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”
Wstawiennictwo– prawdziwe wstawiennictwo pochodzi z góry od Ducha Św to On nas na czas posługi obdarza tym co według Niego jest potrzebne, o co mamy się modlić i jak mamy się modlić. Posługujący dają do dyspozycji swój czas swoje serce i ręce.
Wstawiennictwo jest to, powierzenie Panu Bogu potrzeby ludzi, tego co się składa na ich życie lub tego co się dzieje w nich samych. To sprawa miedzy Bogiem a człowiekiem potrzebującym pomocy, do których w różnym stopniu zaliczamy się wszyscy, ponieważ każdemu z nas zdarzają się trudności i w sposób naturalny szukamy pomocy.
Źródła naszych trudności mogą być różne: od sytuacji zewnętrznych niezależnych od nas, poprzez trudności wewnętrzne, związane z naszą kruchością fizyczną i emocjonalną aż do problemów duchowych mających związek z naszą relacja z Bogiem. Wiele trudności możemy rozwiązać na płaszczyźnie ich występowania, także poprzez :
a) Sakramenty Św, które dla katolika są szczególnie ważnym miejscem spotkania z uzdrawiającą miłością Bożą ( sakrament pokuty i pojednania, Eucharystia, namaszczenie chorych),
b) pomoc medyczną ,
c) modlitwę wstawienniczą.
Niekiedy będziemy potrzebowali, nawet wszystkich form pomocy razem
Pan Bóg zawsze odpowiada na modlitwę. On najlepiej wie, co czynić, z jakim uzdrowieniem w jakim czasie i w jaki sposób przyjść .
To, że Pan Jezus uzdrawia, nie oznacza że z naszego życia zniknie wszelki krzyż. Uzdrowienie to nie tylko ulga w cierpieniu, ale przemiana całego człowieka, która obejmuje nie tylko ciało, ale psychikę uczucia, serce, wolę sumienie hierarchie wartości.. Jeśli coś od Pana otrzymujemy, to nie dlatego, że zasłużyliśmy, że jesteśmy dobrzy, ale dlatego że On jest dobry.
J14,13-14 „A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie, będziecie w imię moje, Ja to spełnię”
J16, 23b-28 „O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje .Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: proście a otrzymacie, aby radość wasza była pełna”
1J5,14 „ Ufność, która w Nim pokładamy, polega na przekonaniu,
że wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnie z Jego wolą”
4.W Odnowie w Duchu Św. w czasie modlitwy wstawienniczej przekazywane bywają tzw. światła: słowa prorocze, słowa poznania, fragmenty z Pisma Św. i inne natchnienia.
Pan Bóg mówi do nas na wiele sposobów. Jednym ze sposobów w jaki Bóg przemawia w czasie modlitwy wstawienniczej jest dar proroctwa, słowo poznania, obraz, fragment z Pisma Świętego ( m.in. otwarte losowo – ważne umieć nie tylko otworzyć Pismo Święte, ale również wiedzieć kiedy je zamknąć , wskazane przez otrzymanie w swoim wnętrzu nazwę księgi, nr rozdziału i wersetów, cytaty pojawiające się we wnętrzu osób posługujących- np. fragment który się przypomina) oraz poprzez inne natchnienia
Bóg może przemówić także poprzez rozum i intuicję. Światło Boże może przyjść do osób modlących się w trakcie rozmowy z osobą prosząca; w czasie modlitwy; do osoby proszącej przez jej odczucia, myśli; po modlitwie w krótkiej rozmowie zachęcającej.
Słowo Boże ma moc sprawczą. Poprzez swoje słowo Pan Bóg działa. On jest żywy w tym słowie. Czasami zwyczajne, proste słowo ale gdy to jest słowo samego Boga, może poruszyć serce, przemienić, umocnić, pomnożyć wiarę, nadzieję miłość, przynieść pokój i radość.
„Proroctwo” w języku chrześcijańskim jest mówieniem w imieniu Boga. Bóg przekazuje swoje własne myśli dla pojedynczego człowieka lub dla wspólnoty.
Światła otrzymane w czasie modlitwy powinni być rozeznane i potwierdzone przez osobę do której jest skierowane. Proroctwa, słowa poznania, obrazy, maja charakter subiektywny i gdy zachodzi potrzeba potwierdzenia rozeznania co do przekazania światła osobie proszącej, dobrze jest zweryfikować je przy pomocy objawionego słowa Bożego zawartego w Piśmie Świętym.
Niebezpieczne jest przypisywania sobie nieomylności w odbiorze świateł i utożsamianie wszystkiego, co wewnątrz, słyszymy lub widzimy w czasie modlitwy z działaniem Ducha Świętego. Łatwo jest pomylić to, co pochodzi z wyobraźni z podświadomości z działaniem Pana Boga . Nie powinniśmy być bezkrytyczni wobec otrzymanych natchnień.
1Tes5, 19-22 „Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie, a co szlachetne- zachowujcie. Unikajcie wszelkiego rodzaju zła”
5.Modlitwa w językach jest częścią modlitwy wstawienniczej (glossolalia) jest darem, który sprawia ze człowiek poddaje się Duchowi Świętemu i modli się do Boga w języku, którego nie zna. Modlitwa w językach jest niezrozumiała dla słuchaczy jak i dla samego modlącego, ale jest zrozumiana przez Boga. Modląc się w językach, człowiek uznaje że brak mu słów, aby wypowiedzieć wielkość Boga, wyrazić swoją miłość do Boga w sposób głębszy i doskonalszy niż można by to wyrazić słowami i dlatego poddaje się Duchowi Świętemu, aby On w nim się modlił Modlitwa w językach pomaga w przyjęciu działania Ducha Świętego. Może również służyć wstawiennictwu w modlitwie uwielbienia, dziękczynienia i prośby a zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie wiemy, o co się modlić .
Rz8,26 – 27 „Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak , jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha (wie) że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą”
6.Położenie ręki na ramieniu osoby proszącej, to element który może pojawić się w czasie modlitwy wstawienniczej. Nie są to bioprądy ani magia. Gest położenia ręki nie ma mocy sprawczej, ale służy wyrażeniu miłości i pokornej prośby modlitewnej. Jest znakiem miłości, znakiem modlitewnej solidarności osób modlących się z osobą proszącą. Jezus pragnie posługiwać się naszymi rękami, by objawiać swoją miłość. To Pan Bóg uzdrawia a nie położone ręce. Trzeba zgody osoby proszącej na położenie rąk.
7.Pan Jezus przyszedł na świat aby zbawić całego człowieka i pragnie uzdrawiać całego człowieka z wszelkiej choroby. A cały człowiek składa się z trzech sfer. Poszczególne sfery wpływają wzajemnie na siebie. Duch- to co wieczne, dusza to mój umysł, wola, emocję , pamięć, ciało- to co chwilowe. Jeżeli mój duch jest złamany z powodu grzechu, będzie to miało wpływ na moje życie emocjonalne i umysłowe, a gdy moje emocje są głęboko zranione i nie doświadczają uzdrowienia, to może mieć wpływ na moje ciało Często jesteśmy skoncentrowani na dolegliwościach fizycznych i nie dostrzegamy tego ze potrzebujemy uzdrowienia duchowego czy emocjonalnego tj. uzdrowienia wewnętrznego . Pan Jezus jest jedynym uzdrowicielem. On jest Miłością tą Miłością, która uzdrawia, a gdy zostanie zaproszony do serca ludzkiego, przenika swoją Miłością całe życie człowieka, całą duszę, osobowość, pamięć, psychikę.(1 Tes5,23)
Warto abyśmy byli świadomi różnych rodzajów chorób, jakie mogą dotykać człowieka.
Uzdrowienie duchowe polega na nawróceniu i jest najważniejsze, to pojednanie się z Panem Bogiem to przyjaźń z Panem Jezusem– choroba ducha to grzech, który rani nasze wnętrze a jednocześnie przyczynia się do chorób emocjonalnych i nawet fizycznych. Grzech zniewala nie tylko fizycznie, ale duchowo i emocjonalnie, sprawia że człowiek jest mniej dyspozycyjny dla Pana Boga. Ktoś uporczywie trwający w grzechu jest zablokowany na łaskę uzdrowienia. Brak nawrócenia, dobrowolne trwanie w grzechu, nawet tylko powszednim, powoduje różne napięcia psychiczne, emocjonalne, wpływa negatywnie na relacje z bliźnimi z Panem Bogiem i na stosunek do samego siebie. To Jezus- jedyny Zbawiciel, wyzwala z grzechu, od Niego zależą owoce naszej przemiany, ale konieczna jest nasza dobra wola. Pan Jezus nigdy z nas nie rezygnuje. Zawsze oczekuje naszego powrotu. Nasza nadzieja jest w Nim, albowiem wiemy komu zaufaliśmy i mamy do kogo powracać. Łaskę uzdrowienia w szczególny sposób niesie sakrament pokuty i pojednania. Czasem człowiek jest tak skoncentrowany na dolegliwościach fizycznych, że nie dostrzega tego, iż potrzebuje uzdrowienia duchowego. Uzdrowienie duchowe często wpływa na uzdrowienie pamięci czy emocji a nawet staje się początkiem uzdrowienia fizycznego (uzdrowienie paralityka Łk 5,17) Najważniejszym uzdrowieniem jest pojednanie z Panem Bogiem.
Uzdrowienie wewnętrzne – dusza to umysł, wola, emocje, pamięć Jeśli chory obszar dotyczy duszy, wówczas nazywamy to zranieniem- Największe zranienia powstają na samym początku naszego istnienia, gdy jesteśmy najmniej odporni na ciosy zranień, jest to okres od poczęcia z powodu trudnych spraw które mogły wydarzyć się w ciągu tych 9 miesięcy. Jeśli odmówiono nam miłości w najmłodszych latach, dzieciństwie, dorastaniu, młodości, największej potrzeby człowieka, może to wpłynąć na nasze życie, obrabować z pokoju, odebrać zdolność kochania, wyrażania miłości, zaufania człowiekowi i Bogu. Większość problemów z którymi borykamy się w dorosłym życiu ma przyczynę właśnie ze zranień. Zranienia jednak tkwią i mogą rzutować na nasze postępowanie, zachowanie a także na zdrowie. Czasami uzdrowienie wewnętrzne może wpłynąć na uzdrowienie duchowe a także na zdrowie fizyczne.
Uzdrowienie fizyczne – to ciało,– Uzdrowienie, które może objawić się w sposób nagły, a czasami jest procesem dłuższym. Choroba nie jest dobrem, choć Pan Bóg może z niej dobro wyprowadzić. Pan Bóg pragnie działać także poprzez lekarzy poprzez poprawę leczenia, dokładniejszą diagnozę, bardziej skuteczną terapię Może umocnić chorego w łasce niesienia własnej niemocy w wewnętrzną radość, że człowiek jest w stanie dziękować Bogu, ufając Bożemu miłosierdziu. Zawsze niezależnie od środków, to Bóg uzdrawia. Człowiek nie uzdrawia ale leczy. Niekiedy uzdrowienie duchowe i wewnętrzne może również wpływać na zdrowie fizyczne. Nie ma prostych i jednoznacznych odpowiedzi na pytanie, dlaczego Pan Bóg w pewnym przypadku uzdrawia, a w innym nie. Proste odpowiedzi nie są w pełni prawdziwe.
8.Wykorzystano treści z książek:
„Bo nie własną siłą człowiek zwycięża” Praktyka modlitwy wstawienniczej część I i II
„Odkryj swój charyzmat” część I
„Wyleje Ducha Mojego i prorokować będą”
Wydawnictwo Centrum Formacji Odnowy w Duchu Świętym „Wieczernik” Magdalenka