10.05.2023

 Pragnąłbym, aby wszyscy byli jak i ja, lecz każdy otrzymuje własny dar od Boga: jeden taki, a drugi taki. 
 Zresztą niech każdy postępuje tak, jak mu Pan wyznaczył, zgodnie z tym, do czego Bóg go powołał. Ja tak właśnie nauczam we wszystkich Kościołach. 

1 Kor7, 7.17

Słowo, które Duch Święty kieruje do nas z 1 listu św. Pawła Apostoła do Koryntian dotyczy spraw związanych z małżeństwem i stanem społecznym chrześcijan. Św. Paweł odpowiada na pytania, które otrzymał od korynckiego Kościoła i daje im wskazówki, jak żyć w zgodzie z powołaniem Bożym.

W tekście tym Paweł wyraża swoje pragnienie, aby wszyscy byli jak on, czyli żyli w celibacie dla służby Bogu. Jednak zdaje sobie sprawę, że nie każdy ma taki dar od Boga i dlatego nie narzuca nikomu swojego stanu życia. Uznaje, że Bóg daje różne dary ludziom i każdy powinien postępować zgodnie z tym, co mu Pan wyznaczył i powołał go do tego.

Paweł nie uważa celibatu za lepszy od małżeństwa ani małżeństwa za lepsze od celibatu. Uważa, że oba stany są dobrymi i świętymi sposobami służenia Bogu i ludziom. Nie chodzi o to, jaki stan życia ktoś wybiera, lecz o to, jak go przeżywa. Ważne jest tylko to, by każdy był wierny swojemu powołaniu i zachowywał przykazania Boże.

Paweł pokazuje nam tutaj piękno różnorodności darów Bożych i szacunek dla wolności ludzkiej. Nie chce narzucać nikomu swojej drogi, lecz zachęca do odkrywania własnego daru i rozwijania go dla chwały Boga i dobra bliźnich. Nie ma jednego wzorca świętości dla wszystkich, lecz każdy może być święty na swój sposób.

Ks. Andrzej